زندگی با نوپای تازه وارد شده ، یکی از مراحل لذت بخش و هیجان انگیز هر والدی است. نوپایان محو رخداد هایی می شوند که ما معمولا به آنها دقتی نداریم : ممکن است ساعت ها دنبال مورچه ها در حیاط خانه بگردند ، ممکن است ابر ها را ببینند و داستان ها و اشکال مختلف را از آنها تعریف کنند ، ممکن است یک بازی ساده ، همانند قایم باشک ، آنها را ساعت ها سرگرم کند… البته واقعیت این است که تمام این دوران به همین اندازه شیرین نیست. در نخستین سال تولد ، بسیاری از والدین تا حدی “برخورد تمدن ها” را تجربه میکنند ، زیرا اعمال و رفتار کودکان ، آنها را در معرض رویارویی با قوانین و انتظارات تثبیت شده در خانواده قرار میدهد.
دلیل بزرگی که نوپایان در سال های نخست زندگی شان رفتارهایی چنین هیجانی و مهار نشدنی از خود نشان می دهند این است که آنها با یک رشد ناگهانی در مغز مواجه می شوند که مکررا آن ها را از حالت تعادل خارج میکند. بین سال اول تا چهارم تولد ، بچه شما سفری هیجان انگیز را پشت سر خواهد گذاشت ، که به یک اسب سواری بسیار تند می ماند. در طول این سفر ، او به نحوی معجزه آسا ، و درست در برابر چشمان شما از یک موجود زمین خور و غر غرو و البته دوست داشتنی ، به کوچولویی با فکر ، شوخ و سرزنده تبدیل می شود.
هر کسی که با کودکی نو پا ، زندگی میکند ، میداند که چگونه فضای احساسی میتواند به سرعت تغییر کند. یک لحظه همه چیز رو به راه است سپس بام! گریه میکند ، چیغ می کشد ، بهانه گیری میکند ، آن هم اغلب در بدترین و نامناسب ترین مکان ها . علی رغم بهترین خواسته های قلبی که مدت ها مهمان خانه دل تان بود ، تنها جملاتی که بر زبان می رانید ، عبارتند از «نه!» ، «صبر کن!» ، « دست نزن» و اصلا هم خنده دار نیست.
البته در حالی که توضیحات صبورانه و کلمات احترام آمیز بر کودکان بزرگتر موثرند ، اما کاربرد این رویکرد بر روی نوپایان عصبانی و آشفته اغلب به شکست می انجامد. سوالی که در اینجا پیش می آید آن است که اگر روش ارتباط به سبک بچه های بزرگتر روی نوپایان جواب ندهد ، پس پدرها و مادرها چگونه می توانند یک نوپای مهربان و یک همراه تربیت کنند؟ روش ها بی شمار هستند! شما می توانید با تماس با امیدان حضور و گرفتن مشاوره کودک تلفنی رایگان از این راه ها با خبر شوید یا با حضور در کلینیک و گرفتن یک مشاوره روانشناسی کودک در چند جلسه ، روش های درست برخورد با کودک خود را بیاموزید. البته فراموش نکنید که هر کودک ، ویژگی های شخصیتی منحصر به فرد خودش را دارد ، و با یک روش تربیتی نمی توان با همه کودکان رو به رو شد.